Canım Benim

Canım'ın kim olduğunu buraya mesaj atan, bana yardım eden sitelerden gelenler, forumlardan gelenler, herkes merak ediyor.
Ben de bunun için sizlere Canım'ı ve ikimizi anlatmaya karar verdim.

Öncelikle ismini ve okul, yer isimlerini yazı içinde vermeyeceğim. Kendisi isterse yine yayınlarım ben buradan. Fakat bazı ipuçları verebilirim (:

Uludağ Üniversite'si İngilizce Öğretmenliği bölümünde öğrenci. Onunla tanışalı 3-4 yıl oldu. Tanışma hikayemiz de ilginç.
Biz Canım'la daha birbirimizin CAN'ı olmamışken, ilk defa bir otobüste karşılaştık. Ben lisedeydim, o da lisedeydi. Ben 3 sınıftım, o 2. sınıftı. Fakat aynı lisede değildik.

Ben sınavdan çıkmıştım. Dersanenin önündeki duraktan değil de bir sonraki duraktan bindim otobüse. Otobüsüm geldi. Bindikten sonra yer aramaya başladım. Oturdum bir yere. Tam hatırlamıyorum ama bir aile vardı 2 kişilik yer gerekti onlara ben kalktım onlar oturdu. Ben de bakındım sağa sola. Bir kız vardı, liseli olduğu belli, yanına oturdum. Ne kadar sustum hatırlamıyorum, ama birden elindeki kitapçığa gözüm takıldı. "Sınavdan mı çıktın" diye sordum. Belki aptalcaydı soru ama iyi ki sormuşum. Sonra hoş-beş, okul, lise sınav, ortak öğrenci dertlerinden sohbet ettik. Benim durağa geldi otobüs. Ben ona "Görüşürüz" diyerek indim otobüsten. Ben o güne kadar otobüste, okuld tanımadığım hiçbir kıza konuşmamıştım. Bu benim yapımla ilgili, biraz suskun insanım ben.

Sonraki günlerde 5-6 defa yine aynı otobüste, tamamen rastlantı, takdir-i İlahi, karşılaştık. Hatta birinde, aynı otobüste olduğumuzdan çok sonra haberimi oldu. İkimizde aynı otobüsteymişiz, bunu şöyle anlayabildik sonraları: O otobüste kadının biri bağırıp çağırıp cıngar çıkarmıştı. Bunu konuşurken ben de o otobüsteydim v.s. anladık sonra.

Artık karşılaşmadan ziyade biz görüşmeye başladık. Ama hala arkadaştık sadece. Ne bir sevgili, ne bir erkek arkadaş, ne de kız arkadaş. Sadece arkadaş.

O kozasında kelebek olmayı bekleyen bir tırtıldı. Bense...
Dışa kapanıktı ilk bakıştai sert mizaçlı görünmüştü bana.
Ama o lisey bitirdikten sonra, kozasından çıktı ve mükemmel güzellikte bir kelebek oldu.
Artık dışa kapanık, sert mizacı yerine, girişken, daha da konuşkan bir kız olmuştu.

Ben 2. sınıftaydım, o bizim üniversiteyi kazandı. Kendisi ısrarla 2. sıraya yazmış benim üni.
1. sırada marmara üni varmış.
Ama Allah'ın hikmeti bizim üniversiteyi kazandı. Ama Marmara da gelebilirdi. Dedim ya Allah'ın hikmeti.

Şimdi tanışma faslımızdan sonra, Canım'ı anlatayım.

Konuşkan, girişken bir insan. Her insanla konuşur. Arkadaş olabilme kabiliyeti yüksektir. Benim çok sinir olmama(kıskanmama) rağman herkesle konuşur.
Hayatta hep daha iyisini, daha yükseğini ister. Eğitiminde, işinde, giyiminde hep daha iyiyi ister ve bunu başarır. Örneğin; üniversiteyi kazanmak istedi kazandı. Yurtdışına çıkmak, gezmek istedi, eramus programını kazandı, o da benim gibi erasmus öğrencisi şimdi. Hatta Etiyopya'ya bile gidecekyi ama bir sorundan dolayı gidemedi.
Bir özelliğini unuttum, inatçıdır.
...ve kıskançtır (:

Çok tatlıdır, şekerdir.
Çok acıdır, bazen tadından yenmez birtanem.

Onu farklı kılan da bu zaten hem acı hem tatlı olması...